سکینه خالدی

 27آذر، سال­روز شهادت آیت­الله دکتر محمد مفتح و به عنوان «روز وحدت حوزه و دانشگاه» نام­گذاری شده است.

مطلب زیر بخشی از سخنرانی آیت­الله جوادی آملی در خطبه­های نماز جمعه در اردیبهشت­ماه سال ۱۳۸۷ است.

گرچه شاید برایتان تکراری باشد، اما مفید خواهد بود، ان­شاءالله.

***

این بزرگواران [دانشگاهی‏ها] خیال می‏کنند منظور از دانشگاه اسلامی آن است که هر دانشکده نمازخانه داشته باشد یک، کلاس پسر و دختر از هم جدا بشود دو، حجاب محفوظ باشد سه، حرف‏های خلاف در دانشگاه‏ها نزنند چهار، شب‏های جمعه دعای کمیل باشد پنج، شب‏های چهارشنبه دعای توسل باشد شش …

این معنای اسلامی شدن دانشگاه نیست! این‏ها کار خوبیست، این‏ها از مسجد و حسینیه هم بر می‏آید، این‏ها مسلمان تربیت کردن است …

اما آن خطری که همیشه در راه بود و همیشه در راه است، و از زیر ویروسی‏ست نفوذی، آن است که متون درسی سکولار است …

آن که دانشگاه را مرعوب می‏کند علم است، آن که دانشجو را خاضع می‏کند دانش است، آن که استاد را برابر او به کرنش وامی‏دارد دانش است. ما تا ثابت نکنیم دانش غیر اسلامی نداریم، و دانش اسلامی‏ست و لاغیر، هرگز دانشگاه‏ها اسلامی نخواهد شد، انقلاب فرهنگی هم انقلاب فرهنگی نیست.

تمام این دانش‏هایی که الان در دانشگاه‏ها هست، یعنی دانش‏های تجربی، این‏ها لاشه‏ی علوم است نه خود علم، این‏ها طبیعت را دارند بررسی می‏کنند نه خلقت را. اگر آن جهان‏بینی فلسفی الهی حاکم شد اولاً، و ثابت شد که زمان و زمین خلقت است و نه طبیعت ثانیاً، و در هر پدیده‏ای یک هوالاول است و یک هوالآخر ثالثاً، و شما دارید خلقت را می‏شناسید رابعاً، و قدم به قدم در متون درسی شما باید نوشته بشود خدا چنین کرد، خدا چنین کرد، خدا چنین کرد، خدا چنین کرد خامساً، آنگاه علم می‏شود اسلامی، دانشگاه می‏شود اسلامی.

چرا تفسیر علم اسلامی‏ست؟ برای این‏که یک مفسر قدم به قدم می‏گوید خدا چنین گفت، خدا چنین گفت، خدا چنین گفت، خدا چنین گفت، این می‏شود علم دینی. دیگر در حوزه‏ها به کسی نمی‏گویند شما دعای توسل بخوان! این خود به خود اهل توسل است؛ دیگر نمی‏گویند شب جمعه دعای کمیل بخوان! این خود به خود کمیلی است؛ به این نمی‏گویند که کلاس دختران و پسران باید جدا بشود! این خود به خود «قل لالمؤمنین یقضون ابصارهم» است. شما با طبیعت می‏خواهید کار دین را انجام بدهید؟ حرف اسلامی می‏زنید فکر طبیعی دارید! می‏گویید این چنین بود، این چنین بود، این چنین بود، این چنین بود، خوب کی کرد؟ برای چی کرد؟

… مگر قدم به قدم این‏ها را قرآن نگفته؟ خوب اگر یک خط «لا تنقض الیقین بالشک» را به فقها و اصولیین ما دادند الان پنجاه، شصت جلد کتاب عمیق نقد با حذف مکررات در دست ماست …

چه‏طور این استصحاب شده علم اصولی و علم اسلامی و آن آسمان‏شناسی و زمین‏شناسی و دریاشناسی و کشتی‏شناسی، این‏ها علم اسلامی نیست؟ علم می‏شود سکولار باشد؟

اگر معاذالله جهان‏بینی کسی الحادی بود، او مبدأ و معاد را منکر بود، به نظام طبیعت سر سپرده است، جهان‏بینی الحادی، فلسفه مضاف الحادی را به دنبال دارد یک، فلسفه‏ی مضاف الحادی علوم الحادی را به دنبال دارد دو، فیزیک می‏شود الحادی، شیمی می‏شود الحادی، همه‏اش لاشه‏ی علم است!

این چنین بود، این چنین بود، این چنین بود، این چنین می‏شود! چند میلیون سال قبل زمین این‏چنین بوده است، الآن این‏چنین است، پیش‏بینی می‏شود در آینده‏ی نزدیک یا دور چنین بشود! خوب این عین کفر است دیگر! کفر که حقیقت شرعی ندارد که، همین کفر است دیگر. شما خلقت را کردید طبیعت، خدا را مهجور کردید، کار او را به طبیعت دادید، کفر شاخ و دم ندارد که!

… اگر کسی خدا را معزول کند، کاری با او نداشته باشد، عقیده داشته باشد او هیچ سهمی ندارد، کفر همین است دیگر!

با این دانش انقلاب فرهنگی حاصل نخواهد شد، با این دانش دانشگاه‏ها اسلامی نخواهد شد! با این دانش کشور اسلامی نخواهد شد! چون این‏ها [دانشگاهی‏ها] هستند که کشور را می‏سازند …

یک مفسر در حوزه قول خدا را تفسیر می‏کند، یک فیزیکدان در دانشگاه فعل خدا را تفسیر می‏کند، این می‏شود وحدت حوزه و دانشگاه؛ دور هم جمع شدن ۲۷ آذر که وحدت نیست! او سکولار فکر می‏کند این الهی فکر می‏کند، چگونه وحدت داشته باشند! تا توحید نباشد وحدت پدید نمی‏آید …

… شما خطبه اول نهج‏البلاغه را ببینید این درباره‏ی آسمان و زمین چه کرده است! خوب این‏ها اسلامی‏ست یا نیست؟ آن وقت «لاتنقض الیقین بالشک» می‏شود اسلامی، این خطبه‏ی اول نهج‏البلاغه نمی‏شود اسلامی؟